HISTORIA SZKOŁY

Historia

 

Nowoczesne państwo niemieckie w drugiej połowie XIX i na początku XXw kładło silny nacisk na kształcenie społeczeństwa. Budowano wiele szkół, a i dla Wrocławia był to czas najbardziej intensywnego rozwoju budownictwa szklonego. Na podstawie projektu Plüddemanna, przy współpracy z architektem magistrackim Karlem Klimem zbudowano wówczas 25 budynków szkół ludowych, 6 szkół średnich, 3 wyższe zakłady naukowe. Szkoła ludowa przy ulicy Tęczowej 60, dzieło Plüddemanna to szkoła stopnia podstawowego.

Powstała w latach 1891-1893 z inicjatywy miejskiego radcy do spraw szkolnictwa doktora Otto Pfundtnera i burmistrza Wrocławia Georga Bendera Program budowy szkół ludowych opierał się na idei szwajcarskiego pedagoga Johanna Heinricha Pestalozziego (1746-1827), w której kształcenie umysłowe, moralno-religijne i fizyczne przebiegało harmonijnie. Obok nauki czytania, pisania i rachunków wprowadzano elementy geometrii, rysunku, geografii, muzyki, gimnastyki, pracy na roli, w gospodarstwie wyposażonym w pomoce naukowe Lekcje rysunku i śpiewu odbywały się w aulach usytuowanych na ostatnim piętrze lub poddaszu. Sale gimnastyczne znajdowały się w osobnych budynkach a w trosce o higienę uczniów w wielu szkołach urządzono łaźnie.

 

Szkoła ludowa przy ulicy Tęczowej 60 była jedną z pierwszych szkół wybudowanych w oparciu o zasady Pestalozziego. R.Plüddemann zaprojektował trzy piętrowy budynek na planie prostokąta, a wnętrze podzielił na trzy trakty z korytarzem pośrodku Znajdowało się tam 31 izb lekcyjnych, pokoje konferencyjne, sala do rysunku i śpiewu (III piętro). Na parterze umieścił mieszkanie rektora i woźnego. Wolnostojącą salę gimnastyczną połączył z budynkiem szkoły krytym łączeniem przy sali zaś umieścił łaźnię.

Budynek szkoły zaprojektował Plüddemann w stylu neogotyku hanowerskiego, z elewacjami licowanymi czerwoną cegłą i dekorowanymi elementami glazurowymi, więcej 
W 1945r. został uszkodzony trójkątny szczyt ryzalitu frontów i sygnaturka z cebulastym hełmem. Po wojnie wprowadzono niewiele zmian. W elewacji od strony podwórza przebudowano łącznik między szkołą a salą gimnastyczną, wymieniono pokrycie dachu. Wewnątrz budynku zlikwidowano mieszkanie woźnego i rektora przeznaczając je na sale lekcyjne i magazyny geodezyjne.

 

Od strony ulicy Tęczowej zamknięto na stałe wejście do szkoły ze względu na duże natężenie ruchu samochodowego Jedyne czynne wejście znajduje się w podwórzu.

Przypisy:

  • Agnieszka Gryglewska, Richard Plüddemann 1846-1910. Architekt Wrocławia
  • Ibidem, s.27,70,65,139-140,152
  • Agnieszka Gryglewska, Architektura Wrocławia XIX-XX wieku w twórczości Richard Plüddemanna, s.138
  • Agnieszka Gryglewska, Richard Plüddemann 1846-1910. Architekt Wrocławia s.98

Biografia:

  • Agnieszka Gryglewska, Architektura Wrocławia XIX-XX wieku w twórczości Plüddemanna
  • Agnieszka Gryglewska, Richard Plüddemann 1846-1910. Architekt Wrocławia

Źródła: (Projekty przechowywane w Archiwum budowlanym miasta Wrocławia: syng. I-7)

  • szkic- R.Plüddemanna, 12,12,198
  • projekt techniczny – R.Plüddemanna, K. Klim 23,01,1890
  • rysunki powykonawcze R.Plüddemanna, H Froböse 30,04,1893

Zdjecia zostały udostepnione dzięki uprzejmości Wratislaviae Amici http://dolny-slask.org.pl

http://dolny-slask.org.pl/509139,Wroclaw,Liceum_Ogolnoksztalcace_Nr_XVII.html